Γκάρμποργκ, Άρνε

(Arne Garborg, Τίμε 1851 – Όσλο 1924). Νορβηγός συγγραφέας. Γιος αγροτών, μεγάλωσε σε αυστηρά θρησκευόμενο περιβάλλον, από το οποίο όμως αποσπάστηκε για να γίνει ένας από τους μαχητικότερους οπαδούς του Γκέοργκ Μπράντες. Τα πρώτα του μυθιστορήματα προχωρούν από τον μετριοπαθή ρεαλισμό έως τον οξύτερο ριζοσπαστισμό: Ένας που σκέπτεται ελεύθερα, Χωρικοί φοιτητές (1883), Άνθρωποι (1886), Κοντά στη μητέρα (1890). Τα έργα αυτά αξίζουν περισσότερο για την πολεμική τους στα θρησκευτικά, κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα και τη γλώσσα τους, μια landsmal (γλώσσα του τόπου, σύνθεση διαλέκτων της υπαίθρου της Νορβηγίας) ζωντανή και συγχρονισμένη, για τη διάδοση της οποίας ο Γ. αγωνίστηκε σε όλη του τη ζωή. Τα έργα του, Κουρασμένες ψυχές (1891) και Ειρήνη (1892), σημειώνουν κάποια επιστροφή σε μετριοπαθέστερες αντιλήψεις και παραχωρήσεις προς τον χριστιανισμό. Θρησκευτικά και κοινωνικά προβλήματα απασχολούν όλα τα επόμενα έργα του, τα μυθιστορήματα Ο δάσκαλος (1896), Ο χαμένος πατέρας (1899), και τις συλλογές επικολυρικών ποιημάτων Hangtussa (1895) και A Helheim (1901).